Malarstwo traktuję jako formę refleksji nad ogromem zjawisk i bodźców kształtujących relacje człowieka z resztą świata ożywionego. Najważniejsze jest dla mnie pobudzanie wrażliwości społecznej, nauka odczuwania i rozumienia natury. Ważnym elementem pracy jest wprowadzanie do działań twórczych wartości ekologicznych, takich jak recykling i możliwość metamorfozy obiektu przeznaczonego do wrzucenia w dzieło. Tworzę opowieści, których tłem jest złożoność i brak możliwości rozwiązania problemu jakim jest istnienie człowieka na Ziemi. Jak pisał Lawrence Buell, jeden z pionierów ekokrytyki – Kryzys ekologii to przede wszystkim kryzys wyobraźni.Inspiracji szukam w starych albumach przyrodniczych i geograficznych. Kolaże, będące projektem do pracy artystycznej, scalam z fragmentów/resztek na które napotkałam się podczas poszukiwań. Podczas procesu do gotowego przedstawienia przylepia się dużo innych fragmentów, np. przeczytanych powieści, zobaczonych filmów, odłożonych w głąb emocji. Ostatecznie projekty przenoszę na płótna w dużym formacie. Maluję futra, pancerze insektów, skorupy, włosy, pióra, skały oraz korę drzew. Mój sposób malowania jest bardzo intuicyjny i działa na zasadzie eksperymentu. Czasami dla mnie ważny jest gest, czasami precyzyjne odtworzenie projektu i właściwy dobór kolorów. Świadomie nie ukrywam własnej ingerencji w przedstawienie. Takie działanie ma na celu rozbiór językowo-kulturowego obrazu natury.